Pierwszy Polak przyjęty do American Neurotology Society

Profesor Henryk Skarżyński, twórca i dyrektor Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu oraz Światowego Centrum Słuchu w Kajetanach, jako pierwszy Polak został przyjęty do grona specjalistów prestiżowego towarzystwa American Neurotology Society. Uroczysta gala przyjęcia nowych członków odbyła się 24 kwietnia 2015 roku w Bostonie, USA. Jak podkreślił w swoim liście gratulacyjnym Prezydent Towarzystwa prof. Anil K. Lalwani (Columbia Cochlear Implant Center) jest to moment szczególny, gdyż w 2015 roku American Neurotology Society obchodzi 50 rocznicę powstania. Dodał również, że o randze Towarzystwa stanowią jego członkowie, dlatego cieszy się, że do ich grona dołączył tak wybitny otochirurg jak prof. Skarżyński.

Amerykańska grupa neurootologów zaprezentowała swój program po raz pierwszy 14 listopada 1965 roku, podczas 7 Dorocznego Zjazdu Amerykańskiej Akademii Oftalmologii i Otolaryngologii (obecna nazwa: American Academy of Otolaryngology – Head and Neck Surgery) w Chicago. Spotkanie grupy zostało potraktowane przez władze Akademii z dystansem, w przenośni i dosłownie, ponieważ spotkanie odbyło się w sali o imponującej nazwie Chicago, która znajdowała się w podziemiach hotelu Palmer House.

DYPLOM ANS

Aktywność Grupy Neurootologów rozpoczęta w 1965 roku przybrała oficjalną nazwę American Neurotology Society w 1974. Towarzystwo w ciągu następnych lat stało się ważnym i wpływowym członkiem COSM – Combined Otolaryngology Spring Meetings.

W latach 1965-69 Grupa spotykała się jeden lub dwa razy do roku, organizując 2 godzinne panele na tematy związane z audiometrią, nystagmografią, diagnostyką słuchu i zaburzeń równowagi. W kolejnych latach spotkania te są kontynuowane, powstają kolejne komitety – między innymi Vestibulology Committee, który we współpracy z innymi organizuje coroczne warsztaty na tematy związane z neurootologią. W latach 1975-79 opublikowano artykuły dotyczące choroby Meniere’a, prezentujące różne rodzaje podejścia do leczenia tej choroby i jej rehabilitacji.

W latach 80’ spotkania Towarzystwa przedłużają się wraz z ilością prezentowanych podczas nich prac naukowych. Zwiększa się również zasięg tematyczny – szumy uszne, nagła głuchota, użycie CT w przypadkach zaburzeń związanych z uchem wewnętrznym. Lata 80’ to również czas rozwoju procedur diagnostycznych związany z opracowaniem nowej aparatury diagnostycznej.

Obecna działalność Towarzystwa to przede wszystkim działalność mająca na celu zapewnienie kontynuacji kształcenia dla swoich członków. Celem programu kształcenia ustawicznego ANS jest uzupełnianie wiedzy oraz zwiększenie kompetencji klinicznych lekarzy.