W dniach od 18 to 21 października 2012 r. w Toronto odbyło się doroczne spotkanie międzynarodowego grona wybitnych specjalistów za wszystkich kontynentów w ramach cyklu zatytułowanego „Hearing Preservation Workshop”.
Tegoroczne warsztaty podczas których wygłoszono 35 referatów zgromadziły około 180 uczestników z całego świata. 17 referatów pochodziło z Kanady i USA, a 16 prac z Europy, w tym imponująca ilość – 5 referatów z Instytutu Fizjologii I Patologii Słuchu. Instytut reprezentowali: prof. Henryk Skarżyński, dr med. Anna Piotrowska, dr inż. Artur Lorens, dr Piotr H. Skarżyński. W serii wykładów otwarcia konferencji prof. Skarżyński przedstawił wyniki odległe leczenia częściowej głuchoty za pomocą wszczepienia implantu ślimakowego. Prezentowane badania dotyczyły oceny rozumienia mowy pacjentów z częściową głuchotą, użytkowników systemu implantu ślimakowego w czasie do 10 lat po operacji.
– U pacjentów z częściową głuchotą w dłuższym okresie czasu można się niestety spodziewać progresji zmian w uchu wewnętrznym i co za tym idzie pogorszenia słuchu naturalnego zarówno w uchu implantowanym jak i nieimplantowanym. Potwierdzają to wyniki badań progów słyszenia. Na szczególną uwagę zasługuje natomiast fakt, że rozumienie mowy w ciszy w dłuższej perspektywie czasowej nie pogarsza się, a w szumie nawet ulega stopniowej poprawie – podkreślił prof. Skarżyński.
Obserwacja ta dowodzi, że u tych pacjentów pogorszenie słyszenia naturalnego udaje się kompensować za pomocą zmiany ustawień – specjalnie zaprojektowanych dla przypadku częściowej głuchoty – procesorów mowy (zwanych obecnie audio procesorami). Progresywną poprawę rozumienia w szumie prof. Skarżyński wytłumaczył faktem występowania plastyczności mózgu, czyli zdolności pewnych struktur w mózgu odpowiedzialnych za rozumienie mowy do wolnych zmian umożliwiających poprawę ich funkcjonowania. Przedstawione w prezentacji badania były pierwszymi w świecie badaniami obserwacyjnymi efektywności metody leczenia częściowej głuchoty za pomocą implantów słuchowych. Do tej pory prowadzone były bowiem jedynie badania eksperymentalne skuteczności i bezpieczeństwa metody.
Promowana obecnie medycyna oparta na dowodach (ang. Evidence-based medice, EBM) zaleca takie postępowanie kliniczne, które oparte jest na najlepszych dostępnych dowodach naukowych dotyczących skuteczności, efektywności i bezpieczeństwa. Dowodów takich dostarczają wyniki wiarygodnych badań eksperymentalnych (skuteczność i bezpieczeństwo) oraz badań obserwacyjnych (efektywność i bezpieczeństwo). Dzięki przedstawionym przez prof. Skarżyńskiego badaniom uzupełniającym naszą wiedzę o metodzie leczenia częściowej głuchoty o dowody dotyczące jej efektywności, możemy teraz już zgodnie z zasadami EBM stwierdzić,że metoda ta jest bezpieczna, skuteczna i efektywna a więc zalecana do stosowania w praktyce klinicznej.
Pozostałe wystąpienia z IFPS również dotyczyły problematyki częściowej głuchoty. Dr Piotr Skarżyński mówił o skuteczności i bezpieczeństwie metody leczenia częściowej głuchoty u dzieci. Temat związany z niedosłuchem u dzieci był kontynuowany przez dr Annę Piotrowską w prezentacji przybliżającej zagadnienie badań przesiewowych prowadzonych u dzieci w wieku szkolnym. W pracy nawiązano do dwóch istotnych dokumentów przygotowanych z inicjatywy prof. Skarżyńskiego i przy dużym zaangażowaniu zespołu Instytutu: Europejski Konsensus Naukowy pt. „Badania przesiewowe słuchu, wzroku i mowy u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym” oraz Konkluzja Rady Europy nt. „Wczesnego wykrywania i leczenia zaburzeń komunikacyjnych u dzieci, z uwzględnieniem zastosowania narzędzi e-zdrowia i innowacyjnych rozwiązań”. Dr Artur Lorens pokazał wstępne wyniki nowatorskich badań eksperymentalnych mających na celu wyjaśnienie mechanizmów odbioru przez układ słuchowy informacji przekazywanej jednocześnie na drodze akustycznej (dźwięk) jak i elektrycznej (elektrostymulacja). W trakcie badań eksperymentalnych po raz pierwszy wykonana była u pacjentów z częściową głuchotą próba kliniczna pobudzenia elektryczno akustycznego tego samego fragmentu receptora słuchowego. Wstępne wyniki wskazują na możliwość stosowania tego typu łączonego pobudzenia, ponieważ wskazują one na to, że informacja przekazana elektrycznie nie zakłóca informacji przekazywanej akustyczne i wice wersa.
Uzupełnieniem informacji o metodzie leczenia częściowej głuchoty była prezentacja dr Rene Gifford z Uniwersytetu Vanderbilda z USA. Zaprezentowany był wieloośrodkowy amerykańsko-polski projekt naukowy, w którym Polskę reprezentował zespół IFPS. Badania prowadzone z udziałem polskich i amerykańskich pacjentów nad jednoczasową stymulacją elektryczną i akustyczną wykazały znaczną poprawę rozumienia mowy w stosunku do odsłuchu tylko elektrycznego czy tylko akustycznego zwłaszcza w trudnych warunkach odsłuchowych stworzonych eksperymentalnie poprzez wprowadzenie dodatkowych odbić dźwięku (echo) oraz wielu sygnałów zakłócających dochodzących z różnych kierunków.
Spotkanie w Toronto było niepowtarzalną okazją do wymiany informacji i doświadczeń zarówno w dziedzinie badań klinicznych, jak też podstawowych. Szerokie spektrum tematyczne warsztatów obejmowało oprócz prac chirurgicznych również doniesienia w dziedzinie genetyki, biologii molekularnej, inżynierii biomedycznej.