Kongres został zorganizowany przez Associação Portuguesa de Audiologistas (AptA). Spotkanie zgromadziło ok. 100 portugalskich specjalistów należących do stowarzyszenia AptA. Dwudniowe spotkanie zostało podzielone na panele tematyczne: rehabilitacja zaburzeń równowagi, rehabilitacja słuchowa – specyfika pracy z dziećmi, rehabilitacja słuchowa – specyfika pracy z populacją geriatryczną.

Na zaproszenie organizatorów w panelu poświęconym rehabilitacji osób w wieku senioralnym pracę „Hearing rehabilitation: geriatric specificities. Cochlear implants in elderly patients – World Hearing Centre experience” (au­torzy: Zgoda M., Lorens A., Rostkowska J., Skarżyński H.) wygłosiła dr n. o zdr. Małgorzata Zgoda.

Znaczna grupa osób w wieku powyżej 70 lat (50 do 60 proc.) ma niedosłuch. W grupie tej od 0,6 do 1,1 proc. ma znaczny lub głęboki stopień ubytku słuchu, który nie może być skutecznie protezowany aparatami słuchowymi. Korzyści może natomiast przynieść zastosowanie im­plantów ślimakowych. Liczba seniorów korzystających z implantów ślimakowych zwiększa się z każdym rokiem. Pociąga to za sobą konieczność prowadzenia badań zakrojonych na szerszą skalę niż dotychczas oraz wykorzystywanie w badaniach tych samych narzędzi, co umożliwi porównywanie wyników. Wszystkie te działania mają na celu podniesienie poziomu opieki nad seniorami ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb osób w tym wieku.

Przedstawione w wystąpieniu wyniki dwóch badań przeprowadzonych w Światowym Centrum Słuchu IFPS spełniają te postulaty. Pierwszy projekt badawczy dotyczył analizy 2181 kwestionariuszy „The Abbreviated Profile of Hearing Aid Bene­fit” (APHAB) w dwóch grupach dorosłych użytkowników implantów ślimakowych. Do grupy pierwszej włączono pacjentów do 65 roku życia, a do drugiej – osoby, które przekroczyły już ten wiek. Celem badania było porównanie wyników grupy młodszej z wynikami seniorów przed operacją wszczepienia implantu oraz w czasie do 7 lat użytkowania urządzenia. Wnioski z badań wskazują na możliwość uzyskania poprawy funkcji słuchowych u osób starszych. Skuteczność implantów jest niezależna od wieku osoby poddanej operacji.

Drugim prezentowanym badaniem była analiza wpływu zastosowania implantu ślimakowego na występowanie objawów depresji u osób po 65 roku życia. W projekcie jako narzędzia badawczego użyto Geriatrycznej Skali Oceny Depresji – GDS 15, wykorzystywanej w badaniach na całym świecie. Grupę badaną stanowiło 40 postlingwalnie ogłuchłych dorosłych, którzy w momencie przeprowadzenia operacji wszczepienia implantu ślimakowego mieli od 65 do 78 lat. Badanie przeprowadzono przed zabiegiem oraz w czasie od 7 do 30 miesięcy po operacji (w grupie kontrolnej było 41 dorosłych ze słuchem prawidłowym w wieku od 66 do 77 lat). Jak wynikało z badania, implantacja ślimakowa u pacjentów po 65. roku życia pomaga zmniejszyć objawy depresji.

Uzyskane w Instytucie wyniki badań korespondowały z rezultatami prezentowanymi przez pozostałych uczestników sesji. Wśród zaproszonych wykładowców znaleźli się: Mark Laureyns z Belgii, Cristina Murphy z Wielkiej Brytanii oraz Susana Sousa z Portugalii.