IV Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Szkoleniowa pt. „Słucham, więc potrafię: Terapia Audytywno-Werbalna. Wszystkie drogi prowadzą do mózgu” odbyła się w dniach 16-17 maja 2013 w Światowym Centrum Słuchu Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Kajetanach.
W konferencji wzięło udział ponad 100 specjalistów zajmujących się rehabilitacją dzieci z zaburzeniami słuchu z całej Polski. Byli wśród nich także rodzice i opiekunowie dzieci implantowanych.
W programie naukowym konferencji znalazły się wykłady na temat rozwoju słuchowego mózgu dziecka, które prowadziła prof. dr. Carol Flexer, gość specjalny konferencji, wybitny audiolog, znany i ceniony na całym świecie wykładowca specjalizujący się w audiologii dziecięcej i edukacyjnej, certyfikowany terapeuta metody audytywno-werbalnej (AVT).
Metoda audytywno-werbalna (Auditory-Verbal Therapy – AVT) zakłada rozwijanie mowy na drodze słuchowej, bez odczytywania z ust i bez nauki języka migowego. Metoda promuje wczesne wykrycie i zdiagnozowanie wady słuchu, a w ślad za tym zastosowanie nowoczesnej technologii, czyli właściwie dobranego urządzenia wspomagającego słyszenie. Wczesne wykrycie wady słuchu i zaopatrzenie w odpowiednie urządzenie ma na celu stymulację odpowiednich struktur mózgu dziecka, będących w fazie dojrzewania, poddanie ich działaniu intensywnych bodźców odpowiedzialnych za prawidłowy rozwój słyszenia, tak aby w przyszłości struktury te wypełniały przypisane im fizjologicznie funkcje. AVT stosuje techniki, strategie i zasady, które promują optymalny rozwój języka werbalnego poprzez słuchanie. Prof. Flexer wielokrotnie podkreślała, że słuchanie staje się główną drogą w rozwoju osobistym dziecka i jego funkcjonowaniu społecznym, a metoda audytywno-werbalna zakłada aktywny udział rodziców w procesie rehabilitacji. Rodzice nie tylko są obecni podczas sesji terapeutycznych, lecz także aktywnie w nich uczestnicząc, uczą się odpowiednich technik i strategii postępowania, które następnie stosują w codziennych kontaktach z dzieckiem. W porównaniu z innymi programami wczesnej rehabilitacji terapia audytywno-werbalna wymaga więc większego zaangażowania nie tylko od terapeuty, lecz także od innych uczestników sesji terapeutycznej. Zakładając aktywny udział rodziców w terapii, metoda audytywno-werbalna oczekuje przygotowania ich do tej roli. Zgodnie z wytycznymi metody to rodzice pozostają „klientami” terapeuty. Opracowując program sesji, terapeuta określa konkretne cele z zakresu słyszenia, mowy, języka, umiejętności poznawczych i komunikacyjnych. Dzięki temu ma możliwość systematycznego monitorowania postępów dziecka, co sprawia, że każda sesja staje się sesją diagnostyczną. Angażując czynnie rodziców, terapeuta przygotowuje ich również do systematycznego monitorowania postępów dziecka w odniesieniu do normy rozwojowej. Terapia audytywno-werbalna kładzie nacisk na edukację, doradztwo i wsparcie rodziny. Celami terapii są nauka słuchania, mówienia i zaangażowanie dzieci w konwersację, aby w przyszłości mogły się kształcić w szkołach ogólnodostępnych i miały możliwość edukacyjnego i zawodowego wyboru w życiu.
Oprócz tych niezwykle interesujących wykładów w programie konferencji znalazło się miejsce dla licznych warsztatów, podczas których uczestnicy ćwiczyli techniki pracy z pacjentami i ich rodzicami w oparciu o własne doświadczenia, nagrania i filmy ze swoich zajęć oraz studia przypadków.
Warsztaty prowadzili specjaliści z Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu oraz absolwenci jedynego w Polsce profesjonalnego kursu dotyczącego metody audytywno-werbalnej – Listening for Life© Auditory – Verbal Studies: Principles into Practice, zorganizowanego przez WE Listen International Inc. i IFPS.
Najważniejszą, optymistyczną lekcją, jaką wszyscy uczestnicy mogli wynieść z konferencji było to, że aktualny stan wiedzy i dostępne rozwiązania technologiczne, takie jak implanty i aparaty słuchowe, w połączeniu z odpowiednio wcześnie rozpoczętą, systematyczną pracą z dzieckiem wykorzystującą możliwości rozwojowe mózgu pozwala dzisiejszym dzieciom z dowolnym stopniem niedosłuchu rozwinąć język mówiony, umiejętność pisania i czytania oraz kompetencje społeczne i emocjonalne w stopniu, jakiego wcześniej się nie mogliśmy spodziewać.
